Hoera een internetcafé gevonden!

9 oktober 2011  

Om 8 uur bij het verzamelpunt op Schiphol. Met een minuut of 20 is iedereen er, met of zonder uitzwaaiers. Nog even op de foto, koffers herindelen en op naar het inchecken. Dat gaat dus nu digitaal. Dan alleen de koffers nog. Ja, hoor die van mij is dus toch te zwaar. Dat pak papier is net te veel, gelukkig heeft Karin nog plek. Met wat over en weer bij elkaar stoppen kan iedereen met een gerust hart naar de douane. Even slikken, nu echt afscheid nemen. Marius loopt nog even met me mee en ik voel mijn tranen ook prikken…….

Nog even aan de koffie en dan naar D43. Uitgebreide controle, het vliegtuig in, zitten we net, blijkt er een mankement te zijn waardoor er vertraging zal zijn en alle inzittenden naar een ander vliegtuig moeten. Maar dan om 13.00 uur stijgen we echt op.

We worden van allerlei natjes en droogjes voorzien. Zelfs een film kijken is een mogelijkheid en een cursus Hindi kan ook nog. Geweldig! Ik weet nu dat “kutti” hond betekent en “billi” kat.

Het tijdverschil is drie en een half uur later dan in Nederland. We zouden opgehaald worden, maar er staat niemand. Dan met taxi’s. Eerst onderhandelen, de koffers gaan op het dak met een touwtje vastgebonden…… Om 3 uur kunnen we eindelijk gaan slapen. We ontdekken beestjes in de badkamer en beestjes onder het kussen……… Slaapt toch ietwat onrustig, gek hé?

10 oktober

Om half 9 aan het ontbijt, helaas werden Monique en ik om 5 uur(!) door roomservice wakker geklopt… de goede man bleek het verkeerde nummer te hebben gelezen… Daarna met tuktuks en busje naar de oude stad. Een getoeter en gerace tot en met, jee wat een herrie en de dampen ruiken niet gezond. We gaan de grote moskee bekijken en moeten de schoenen uit en een jurkjas aan, lekker warm…. We hebben veel bekijks, tja, wie kijkt nou naar wie? Dan langs allerhande kraampjes, stalletjes ,nou ja, het zijn parasols met opgestapelde truien, sokken, etenswaar, lappen etc. Onderdelen van fietsen, boren, je kunt het niet verzinnen, het is er allemaal. Soms is men wat te opdringerig, maar we laten weten daar niet van gediend te zijn. We komen via het “rode”fort bij een hindoe tempel aan waar bloemen worden gebracht naar een beeld van Vishnu en andere goden. Weer schoenen uit. Er is ook een aap in de tempel, die een banaan toegeworpen krijgt en daar heel handig naar toe klimt. Een man met 1 been spreekt ons aan en leidt ons de rest van de middag door de stad. Eerst raadt hij ons een plek om te eten aan. We bestuderen de menukaart nauwkeurig en nemen bijna allemaal “naan” en cola of water. Daarna lopen we door allerlei smalle steegjes, waar veel kleine winkeltjes blijken te zijn en die hij ons graag toont, de nodige roepies worden dan natuurlijk ook uitgegeven….. ook een sari is reeds gevonden…! En we komen nog in een JAIN tempel, met prachtige schilderingen en glasmozaïeken, waar we geen foto’s van mogen maken, wel natuurlijk een groepsfoto waar we allemaal een gele sandalwoodstip hebben gekregen. Vanwege de slechte nachtrust van afgelopen nacht plus het feit dat we morgen om 4 uur naar het vliegveld moeten voor de vlucht naar Bhubaneswar gaan we weer terug naar ons YMCA onderkomen om even bij te komen. Anderen gaan nog naar de “Spicemarket”, daar zullen we vast wel foto’s van zien….

‘s Avonds chickencurry met toebehoren en heel erg op tijd naar bed want om half 3 gaat de wekker, en om half 4 vertrekken we per taxi naar het vliegveld voor onze vlucht naar Bhubaneswar.

11 oktober 2011

Om 3 uur ontbijten, het is wel wat vreemd, echt honger hebben we geen van allen maar goed toch wat eten. Het vliegtuig vertrekt om 6 uur. De stoelen zijn echt berekend op kleine mensen en niet op lange Hollanders, ik zit met m’n knieën in de achterkant van de stoel voor mij, gelukkig is het maar 2 uur vliegen. Op het vliegveld worden we verwelkomd door de partnerorganisatie (ORES), Mr Lawrence Thomas, Nirdja, zij kent Marian nog van vorig jaar, Arpita, een studente die erbij is om eventueel te helpen vertalen en Romeo. Later komt Mr Dasj ook, hij blijft niet alle dagen bij ons. Er staan 4 luxe auto’s met airco waar we mee naar Keonjhar worden gebracht. Een tocht van een uur of 6, we krijgen een pittig ontbijt onderweg en rijden stevig door. Het landschap is heuvel/bergachtig. Groen, veel groen, we zien bananen aan de bomen en felgekleurde bloemen. Nieuwe gebouwen en huizen met pal ernaast hutjes  à la prehistorisch kamp. Van leem, hout, riet. De mensen gaan kleurrijk gekleed. De snelweg wordt ook gebruikt door fietsers, brommers, tuktuks en koeien, geiten, honden etc. Veel getoeter en inhalen zowel links als rechts…… en het gaat nog goed ook! Ik zal eens vragen of er hier ook een verkeersexamen is voor klas 5…….

We komen langs een school en ik lees Keonjhar, het is echter nog ruim 2 uur rijden daarna. Verreisd en bezweet met tussendoor een plasje doen in de vrije natuur (kan makkelijk tussen al dat groen) komen we aan bij het hotel. Een spandoek hangt er speciaal voor ons en we krijgen allemaal een lief boeketje bloemen. De kamer ziet er ruim uit, de 1^e kakkerlak is echter al gesignaleerd. De klamboe hangt inmiddels al om mijn bed. En de badkamer ruikt naar mottenballen. Het is nu wel heel erg echt!!!! Morgen ontmoeten we de collega’s met wie we zullen werken en de scholen gaan bezoeken.

Woensdag 12 oktober

Het hotel ligt pal aan een “highway”. Tussen 2 en 3 ’s nachts is het iets rustiger, verder veel getoeter en autogeluid. Vooral veel vrachtwagens, die er heel kleurrijk uitzien. Met oordopjes in heb ik gelukkig wel wat kunnen slapen. Ik schrok wel even toen er een kakkerlak in mijn klamboe zat…..(ja, ik heb ‘m eruit gekregen).  Ik hoop dat ik daar wat aan ga wennenJ

Gisteravond hoorden we dat de scholen hier pas om half 11 beginnen tot kwart voor 4. Dit is omdat de kinderen en de leerkrachten allemaal ver van school wonen.

Nu net met auto naar een internetcafé gebracht....... ben benieuwd of ik hier vaak kan komen..